از لحاظ واژه شناسی ترمو (THERMO) به معنای حرارت و دما می باشد.
چوب ترمو یا ترمووود محصول نهایی فرایند (WOOD THERMAL MODIFICATION) است که از حدود سال دوهزار میلادی به شکل تجاری و تولید انبوه به بازار جهانی معرفی شد.
در این فرایند چوب در معرض حرارت بالا و بخار آب با حداقل اکسیژن قرار میگیرد تا از آتش گرفتن چوب جلوگیری به عمل آید.
عملیات ترمو کردن چوب در سه مرحله و فاز بندی انجام می گیرد.
از لحاظ زمانی ترمو کردن چوب بین سی و شش ساعت تا هفتادو دو ساعت وقت می برد تا عملیات ترمو کردن چوب یا همان ترمو وود کردن چوب کامل گردد.
البته این روش کاملآ طبیعی است و در آن از هیچ گونه مواد شیمیایی و غیر طبیعی که دارای خاصیت تخریبی و ضد زیست محیطی داشته وجود ندارد که به این روش ترمووود فنلاندی گفته می شود.
اگرچه روش هایی ذیگر برای چوب ترمو کردن وجود دارد ولی در آنها از روش های طبیعی و زیست محیطی زیاد استفاده نمی شود و در عوض از روغن و مواد اسیدی و شیمیایی استفاده می گردد و مقبولیت چندانی ندارد.
بعد از آن نیز همین چوب ترمووود شده بسته به نیاز و درخواست مشتری ماشین کاری شده و ابزار می خورد تا برای مصرف نهایی آماده گردد.
این عمل دما دادن چوب (تیمار کردن حرارتی چوب )باعث اصلاح حرارتی دیواره سلولی چوب میشود که این خود سابقه چند هزار ساله در کشور ایران و سایر کشورهای جهان دارد.
بیشتر کاربرد قدیمی این عمل سوزاندن چوب برای صنعت کشتی سازی و قایق سازی مورد استفاده قرار می گرفت.
در روش قدیمی وسنتی با سوزاندن لایه خارجی و پوسته چوب به این مطلوب دست می یافتند.
این عمل باعث ساماندهی مجدد ملکولی چوب میگردد که نتیجه نهایی آن کم شدن جذب رطوبت و واکشیدگی چوب میشود .
همزمان با آن تا حدودی چوب خشک و سبک میگردید که باعث جلوگیری از ترک خوردگی چوب بر اثر انقباض و انبساط چوب میگردید.
چیزی در حدود هشتاد و هشت تا نود و شش درصد از آب و رطوبت چوب کاسته می شود.
این عمل بصورت خاص منجر به ثابت ماندن ابعاد چوب میگردد تا محصول نهایی چوب ترمووود بتواند در شرایط گوناگون آب و هوایی ماندگاری بیشتری داشته باشد.
همچنین انجام این عملیات حرارتی بر روی چوب در نهایت باعث بالا رفتن مقاومت چوبهای ترمو در برابر قارچ ها حشرات چوب خوار و کپک ها می گردد . تنها نقطه ضعف این چوب تضعیف چوب بشکل یکنواخت به علت تصعید برخی مواد چوب است.
